Akşam esintisiyle birlikte hafif nemli bir imbat esmekte pencereden içeriye doğru. Denizin yosun iyot karışımı kokusu genzimi yakarken nescafemi yudumladım.

Havanın kararmasını beklerken gökyüzündeki alaca kırmızı rengarenek dansı izlemeye koyuldum.


Gün batıyordu.

Islak yanaklarındaki gözyaşı damlaları gibi akıp gidiyordu zaman. elin varmıyordu kurulamaya. Bırakasın vardı yaşamı dilediği yöne akıp gitmesi için.

Yorgun bıkkın ve umursamaz değildin. Sadece kendi kararlarının ulaşılmaz beklentilerinden yorulup hayata teslim etmiştin kendini.

İşte bunları düşündüm nerden aklıma geldiysen. Nescafe mi yudumlamaya devam ettim.

Gün battı.